Type de document : Research Paper
Auteurs
1 Doctorante en didactique, Département de langue et Littérature Françaises, Université de Tarbiat Modarres,,Téhéran, Iran
2 Maître de Conférences,Département de Langue Française, Université de Tarbiat Modarres, Téhéran, Iran
3 Maître de Conférences, Département de Langue Française, Université de Tarbiat Modarres, Téhéran, Iran
4 Professeure, Département de Langue Française, Université de Tarbiat Modarres, Téhéran, Iran
Résumé
On admet bien qu’une des nouvelles conceptions dans le domaine de l’enseignement des langues, est le fait que l’enseignement centré sur l’enseignant a été remplacé par l’enseignement centré sur l’apprenant. Le déplacement d’une pédagogie par objectifs à une pédagogie active, centrée sur l’apprenant, entraîne une modification du rôle de l’enseignant. L’enseignant n’est plus celui qui se contente de transmettre les savoirs aux apprenants. Dans les méthodes actives, l’enseignant doit faciliter l’engagement des élèves. Il doit leur proposer de suivre une démarche active d’apprentissage à l’égard d’une situation complexe. Mais, la pédagogie par objectif n’a-t-elle pas toujours privilégiée par les enseignants du FLE ?
L’objectif principal de cet article est de connaître le modèle d’enseignement le plus fréquent entre les deux modèles explicite et par découverte chez les enseignants du FLE en Iran. Cette recherche consiste en une comparaison des deux modèles basés sur les théories différentes, l’une centrée sur l’enseignant et l’autre centrée sur l’apprenant. Tout d’abord, nous allons comparer les deux modèles d’enseignement, puis nous aurons recours à un questionnaire portant sur 35 enquêtés qui ont de 2 à 17 ans d’expérience dans le domaine de l’enseignement du FLE en Iran. Les résultats de cette enquête montrent que les enseignants du FLE, suivent pratiquement la démarche explicite dans leur enseignement. Plus qu’ils ne le prétendent, ils prennent cette démarche comme modèle d’enseignement.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
معلم فعال و معلم تسهیل کننده، مطالعه موردی در ایران
Auteurs [Persian]
- آزاده توکلی 1
- روح الله رحمتیان 2
- حمیدرضا شعیری 3
- پریوش صفا 4
1 دانشجوی دکتری آموزش، گروه فرانسه،دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2 دانشیار گروه فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3 دانشیار گروه فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
4 استاد گروه فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
Résumé [Persian]
یکی از مفاهیم جدید در زمینه آموزش زبان، جایگزین شدن تدریس متمرکز بر معلم با آموزش مبتنی بر یادگیرنده است.
بنابراین یادگیرنده، مرکز پروژه آموزشی محسوب می شود.تغییر شیوه ی تفکر عینی به مدل پویا یا یادگیرنده محور، باعث
تغییر نقش معلم می شود. معلم دیگر به انتقال دانش به زبان آموزان بسنده نمی کند. در روش های آموزشی فعال، معلم باید
تعامل دانش آموز را تسهیل نماید. او به آنها پیشنهاد می کند که رویکرد فعالی را در مواجهه با موقعیت پیچیده آموزشی پیش
گیرند. اما آیا آموزش به روش عینی همچنان در بین معلم ها رایج نیست؟
هدف اصلی این مقاله، شناخت رایج ترین مدل آموزشی از بین دو مدل صریح و مساله محور در بین معلم های زبان فرانسه
در ایران است. این تحقیق شامل مقایسه دو مدل مبتنی بر تئوریهای متفاوت، یکی متمرکز بر معلم و دیگری متمرکز بر
یادگیرنده، می شود. در ابتدا دو مدل آموزشی را مقایسه کرده سپس، از پرسشنامه ایی که توسط 35 مدرس، با تجربه کاری
بین 2 تا 17 سال در زمینه آموزش زبان فرانسه، پاسخ داده شده، استفاده می کنیم. این نظرسنجی نشان می دهد که معلمان
زبان فرانسه، به صورت عملی روش صریح را در شیوه تدریس خود قرار می دهند. از این روش بیشتر از آنچه ادعا می
کنند، به عنوان روش تدریس استفاده می کنند.
Mots clés [Persian]
- آموزش مبتنی بر معلم/ یادگیرنده
- روش صریح/ مساله محور
- تسهیل کننده
- فعال کننده
)