Type de document : Research Paper

Auteurs

• Zahra Nodeh ¹
• Zohreh Nassehi ²

¹ Master en littérature française, Université Ferdowsi de Mashhad

² Maître-assistante, Département de français, Université Ferdowsi de Mashhad

Résumé

Nathalie Sarraute, peintre des mouvements intérieurs, fugitifs et vagues de la conscience met, à priori, en scène des personnages sans caractérisation physique ou psychologique et loin de représenter un type ou une vérité. Rejetant les attributs de personnage classique, elle crée des personnages énigmatiques dont il ne reste qu’un pronom, une initiale ou des noms propres qui changent plusieurs fois dans le même récit et qui renvoient parfois aux différents personnages. La présence incessante des pronoms personnels sans référent précis fait partie des nouvelles techniques d’écriture, qui met davantage en relief l’anonymat des personnages dans Les Fruits d’or, roman publié en 1963. L’étude de l’énonciation narrative s’avère efficace dans l’analyse du personnage, de sa caractérisation à sa fonctionnalité dans la structure d’un roman. Nous appuyant sur la fonction du pronom personnel dans la caractérisation du personnage, nous nous proposons d’étudier le paraître des personnages ambigus dans ce roman de Nathalie Sarraute.

Mots clés

• Nathalie Sarraute
• personnage
• Les Fruits d’or
• dépersonnage
• Nouveau Roman

Titre d’article [Persian]

درآمدی بر شخصیت‌پردازی میوه‌های طلایی اثر ناتالی ساروت

Auteurs [Persian]

• زهرا نوده ¹
• زهره ناصحی ²

¹ دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه فردوسی مشهد

² استادیار گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه فردوسی مشهد

Résumé [Persian]

ناتالی ساروت، تصویرگر لایه­های زیرین و گذرا و مبهم ذهن، شخصیت­هایی بدون پرداخت­های جسمی یا ذهنی خلق می­کند. شخصیت­هایی که نه نمادند و نه بیانگر واقعیتی خاص. با فاصله گرفتن از شخصیت­پردازی کلاسیک، شخصیت­ها بی­نام و مبهم­تر می ­شوند و تنها چیزی که باقی می­ماند ضمیرهای شخصی، حروف اختصار یا نام های خاصی است که در طول داستان تغییر می کنند و حتی گاهی به شخصیت­های گوناگون اطلاق می گردند. حضور بی­وقفه ضمیرهایشخصی بدون ارجاع مشخص از تکنیک­های نوین نوشتار به شمار می­روند که در رمان میوه­هایطلایی منتشر شده در سال 1963 گمنامی و ابهام شخصیت­ها را قوت می بخشد. تحلیل گفته­پردازی در روایت ابزاری سودمند جهت تجزیه و تحلیل پرسوناژ از شخصیت­پردازی تا کنشگری و ایفای نقش آن در ساختار رمان می­باشد. در این جستار بر آنیم تا با تکیه بر نقش ضمایر شخصی در شخصیت­پردازی، حضور شخصیت­های مبهم را در این رمان ناتالی ساروت تحلیل نماییم. 

Mots clés [Persian]

• ناتالی ساروت
• پرسوناژ
• میوه‌های طلایی
• شخصیت‌زدایی
• رمان نو