Type de document : Research Paper
Auteur
Département de la langue et littérature françaises. Université Shahid Beheshti,. Téhéran. Iran.
Résumé
Les études littéraires examinent principalement la question du temps dans les structures verbales. L'article présent cherche ce concept, non pas dans les mots, mais dans l'esprit de l'artiste. Blaise Cendrars, le poète du début du XXe siècle, a utilisé l'espace et les objets pour transmettre le concept du temps. Il a aussi établi une relation entre la succession, la continuité et le discontinu pour donner une compréhension poétique de la notion du temps. La mémoire et l'imaginaire participent également dans la représentation du temps. Elles ramènent l'artiste tantôt dans le passé, tantôt vers le futur ou le maintiennent en présent. Mais le poète est-il le maître du temps ou le surmonte-t-il ? L'art, au fil du temps, le passe-t-il ou le dépasse-t-il ? Dans la poésie cendrarsienne, soleil, train, Paris, Eiffel, guerre, mêmes les rêves enfantins, en fin les thèmes poétiques thématisent le temps chacun à sa manière. La métrique rappelle le passage du temps et les métaphores piègent le poète dans le cadre du monde matériel. Enfin, la poésie cendrarsienne se libère par la poétisation du pseudonyme au Phénix. Nous essayons de montrer les aspects linéaire, circulaire et spiral, ainsi que les démonstrations artistiques du temps qui font de la poésie le maître du temps.
Mots clés
- Temps linéaire
- Temps circulaire
- Temps spiral
- Compression espace-temps-objet
- Objectivation du temps
- Pseudonyme mythique
Sujets principaux
Titre d’article [Persian]
چیرگی برزمان درشعر بلزساندرا
Auteur [Persian]
- طیبه حسینیان
گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
Résumé [Persian]
مطالعات ادبی بیشترمسئله زمان را درساختار‌های کلامی مورد بررسی قرارمی دهند. مقاله پش رو، این مفهوم را، نه در کلام، بلکه درذهن هنرمند جستجو می کند. بلزساندرا شاعرنوپردازقرن بیست، ازفضا واشیاء برای القاء این مضمونبهره برده، و اگر توالی، پیوستگی و گسست را مولفه های زمان بدانیم، میان این سه، رابطه ای شاعرانه برقرارکرده که به ادراکی شهودی از زمان بیانجامد. حافظه وتخیل نیزدربازنمایی زمان وآفرینش تصاویرزمانمند شریکند. این دو، هنرمند را به گذشته رجعت داده، به استقبال آینده می برند و گاه درلحظه ای از حال متوقف می سازند. اما سرانجام دراین آمد وشد، شاعرنه تنها مغلوب زمان نیست بلکه از آن پیشی می گیرد. می کوشیم که چگونگی این امر را از خلال سه نوع برداشتی که از زمان رایج است نشان دهیم. اشکال خطی، مدور و مارپیچ، روند چیرگی هنر و هنرمند بر گذر زمان را در خود خلاصه میکنند و ما بر آنیم که تظاهرات زمان را در این سه شکل بیان نماییم. بر این اساس، تحلیل فرم و شکل اشعار و ارجاعاتشان به هنرهای تصویری همچون عکاسی و سینما و در نهایت اتکاء به روش اسطوره شناسی و نام شناسی ما را به اثبات نامیرایی هنر از دیدگاه بلزساندرا رهنمون خواهد ساخت. در تحلیل شکل و محتوا خواهیم دید که مضامین، هجاها واستعاره ها همه به نوعی مفهوم زمانمندی را دراثرساری وجاری کرده اند و درنهایت تخلص شاعر، بندهای زمان را ازدست و بال شعرش برمی دارد و آن را چون ققنوس جاودانه می سازد.
Mots clés [Persian]
- زمان خطی
- زمان دایره ای
- زمان حلزونی
- فشردگی مکان-زمان-اشیاء
- عینیت بخشی به زمان
- تخلص اسطوره ای
[2] Bancquart, Marie Claire. Paris des surréalistes, Paris : Seghers, 1972.
[3] Benac, H. Guide des idées littéraires, Paris : Hachette, 1988.
[4] BERNARD, Jacqueline. « LE TEXTE CENDRARSIEN », ACTES COLLOGUES ORGANISE PAR LE CENTRE DE
RECERCHE EN DIDACTIQUE DU TEXTE ET DU LIVRE DE L’UNIVERSITE STENDHAL DE GRENOBLE :
GRENOBLE, 1988.
[5] Boucharenc, Myriam & Le Quellec Cottier, Christine. Aujourd'hui Cendrars. 1961-2011. Paris :
Champion, 2012.
[6] Cendrars, Blaise. Du monde entier, Poésies Complètes : 1912-1924. Paris : Gallimard, 1964.
[7] Cendrars, Blaise. Aujourd’hui (Essais). Paris : Grasset, 1931.
[8] Cendrars, Miryam. Blaise Cendrars. Paris : Balland, 1984.
[9] Chadurne, Jacqueline. Blaise Cendrars, poète du cosmos. Paris : Seghers, 1973.
[10] Couprie, A. Du Symbolisme Au Surréalisme, 10 poèmes expliqués. Paris : Hatier, 1985.
[11] Ducrozet, Pierre. Blaise Cendrars, phénix et torrent. Paris : Le Courrier, 2013.
[12] ESFANDI, Esfandiar. & HEJAZI, Nosrat. « Flou temporel et a-temporalité ontologique dans Voyage au
bout de la Nuit de L.F. Céline ». Plume. No. 11, 2010, pp. 17-34.
[13] Eslami Moghaddam, Fatemeh & Farsian, Mohammad Reza. “La peur du temps chez Alfred de
Musset ». Revue des Études de la Langue Française Vol. 10, Issue 2, (N° de Série 19), 2018, pp. 41-50
[14] Fierro, Alfred. Histoire et Dictionnaire de Paris, Paris : Librairie Larousse, 1964.
[15] Gervais-Lambony, Philippe. « Temps maîtrisé, espace refondé : l’expérience humaine de l’espace selon
Blaise Cendrars ». Étude des Rhapsodies gitanes (L’homme foudroyé, 1945). Cybergeo: European
Journal of Geography [En ligne], Politique, Culture, Représentations, document 817. 2017.
[16] Hosseinian, Tayebeh. La modernité de la poésie de Blaise Cendrars. Mémoire de maîtrise inédit,
université Shahid Béhéshti, 2007.
[17] Leroy, Claude. Cendrars à l'établi (1917-1931). Paris : Classiques Garnier, 2009.
[18] Lovey, J.C. La situation de Blaise Cendrars. Paris : la Baconniere, 1965.
[19] Martens, David. « L’invention de Blais Cendrars, une poétique de pseudonymie ». Paris : Honoré
Champion, 2010.
[20] Parrot, Louis. Blaise Cendrars par Louis Parrot, poètes d’aujourd’hui. Paris : Seghers, 1971.
[21] Paty, Michel. « Les trois dimensions de l'espace et les quatre dimensions de l'espace-temps ». Dimension,
dimensions I., Fondation Maison des Sciences de l’Homme. Paris: Dominique Flament, 2007, pp. 87-112.
[22] Picon, Gaêton. Panoramas de la nouvelle littérature française. Paris : Gallimard, 1960.
[23] Rousselot, J. Blaise Cendrars, Témoin du vingtième siècle, Paris : Edition Universitaire, 1955.
[24] Torabi, Dominique. & Baghérian, Fatemeh. « Le temps dans Le Salon du Wurtemberg : de la multiplicité
à l’unité ». Recherches en Langue et Littérature Françaises Revue de la Faculté des Lettres Année 11, No
20, 2017, pp. 151-171.
)