نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز

2 استادیار دانشگاه شیراز

چکیده

در روند آفرینش ادبی، زن نویسنده مسیری متفاوت از یک مرد را در پیش می گیرد، بنابراین برای مطالعه ی یک  نوشتار زنانه می بایست هویت جنسی نویسنده را نیز در نظر بگیریم. در حقیقت نوشتار یک زن نشان دهنده بازتابی خاص از هویت نویسنده است. با مطالعه داستان کوتاه «درخت گلابی» گلی ترقی یکی از چهره های معاصر ادبیات فارسی، بر اساس نظریه جامعه­شناختی پیر و زیما، نشان دادیم که نویسنده در جستجوی هویت گم شده ی خویش می باشد که توسط جامعه نفی و انکار شده است. این جست و جو با معرفی چهرة جدیدی از زن تحقق می­یابد، تصویری اسطوره­ای که به متن حوزة معنایی خاصی می­بخشد و به ساختار روایی متفاوتی منتهی می­شود. در این صورت راوی داستان در حوزه عمل و حوزه گفتار دیگر گونه می­شود. بنابراین مقالة حاضر نشان می­دهد که داستان کوتاه «درخت گلابی» که به عنوان یک متن زنانه در نظر گرفته شده است، به مشکلات اجتماعی در سطح زبانی واکنش نشان می­دهد و به نویسنده کمک می­نماید که هویت گمشدة خویش را باز یابد.

کلیدواژه‌ها

[1]     AFKHAMINIA Mahdi, DJAVARI Mohammad Hossein, VESAL Matin, « Femme de trop, la représentante des postulats de la conscience collective des femmes iraniennes », in Recherches en Langues et Littérature Françaises, Revue de la faculté des lettres, 2017, Nº20, pp. 25-39.
[2]     BOUSTANI Carmen, L'écriture-corps chez Colette, Fus-Art, Villenave d'Ornon, 2000.
[3]     DIDIER Béatrice, L’écriture-femme, PUF, Paris, 1981.
[4]     GENETTE Gérard, Nouveau discours du récit, Seuil, Paris, 1983.
[5]     CHENIEUX-GENDRON Jacqueline : Le surréalisme cité par Souleymane Fofana, La réécriture des mythes et le combat des femmes pour leur libération, Louisiana State University and Agricultural and Mechanical College, 2006.
[6]     HABIBI Faranguis, « Iran : La littérature féminine », in Confluences Méditerranéens, 2008, Vol. 4, Nº 67, pp. 167-171.
[7]     KARIMIAN Farzaneh & A’RABI Atiyeh, « Annie Ernaux et Gôli Taraghi, trajet d’une écriture autobiographique au féminin », in Revue des Études de la Langue Française, 2016, Nº 18, pp. 1-12.
[8]     TOURANGEAU Rémi, « La sociologie des textes comme méthode d’analyse du discours au théâtre », in L'Annuaire théâtral Revue québécoise d’études théâtrales, 1994, Nº15, pp. 141-157.
[9]     RICOEUR Paul, Histoire et vérité, Seuil, Paris, 1955.
[10]  SAMIEI Fatémeh, « Écriture féminine en Iran post-révolutionnaires : une arme de combat politique », in Loxias-Colloques, 2013, Nº 5.
[11]  TEGEYE Gabriella, « Les lieux du désir : l'espace autobiographique dans L'Amant de Duras », in Revue des lettres et de traduction, 2005, pp. 319-334.
[12]  THIBAUDIER Viviane, « La notion de grande mère dans l’optique jungienne », in Cahiers jungiens de psychanalyse, 1988, Nº57.
[13]  ZIMA Pierre V., Manuel de Sociocritique, L’Harmattan, Paris, 2000 (a).
[14]  ZIMA Pierre V., Pour une sociologie du texte littéraire, L’Harmattan, Paris, 2000 (b).
[15]  BARTHELMES Hélène, La textualisation des langues et l’écriture féminine. L’exemple de Jette ton pain (1979) d’Alice Rivaz, Université de Haute-Alsace, juin 2019 (consultable sur : https://www.uwo.ca/french/grelcef/2011/cgrelcef_02_text15_barthelmes.pdf).
[16]  « La femme inspiratrice » janvier 2017, (consultable sur : http://theses.univ-lyon2.fr/documents/getpart.php?id=lyon2.2000.xu_l&part=35130).
[17]     اسلامی مجید، «گفتگو با گلی ترقی»، هفت، شماره 49، شهریور 1382.
[18]     اصغری حسنکلو اصغر، نقد اجتماعی رمان معاصر با تاکید بر ده رمان برگزیده، نشر چشمه، تهران، 1387.
[19]     دستغیب عبدالعلی، «تحلیلی بر آثار زنان رمان نویس ایران»، گزارش (ضمیمه ادبی)، شماره 89، تیر 1379.
[20]     جعفری دهقی محمود، متوسلی نعیمه، «سیمای زن در ادبیات معاصر»، فصلنامه علمی پژوهشی زن و فرهنگ، شماره پانزدهم، 1392.
[21]     ترقی گلی، جایی دیگر، چاپ هفتم، نشر نیلوفر، تهران، 1391.
[22]     دقیقی، مژده، نثر باید مثل لباس به تن خواننده برود، ماهنامه زنان، 1379، شماره 76.
[23]     زرلکی شهلا، خلسة خاطرات، نشر نیلوفر، تهران، 1389.