نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران

2 استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران

3 دانشیار، گروه زبان فرانسه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

سیمون دوبوار، یکی از نویسندگان قرن بیست، در خود شور عمیقی برای خواندن و نوشتن می یابد، رمان ماندارینهایش برنده جایزه گنکور است. با این حال، این نوع ادبی را کنار گذاشته و به شرح حال نویسی به عنوان یک ژانر ادبی می پردازد و دارای پنج اثر اتوبیوگرافی می باشد. خود زیست نامه نگاری نوعی است که حداقل مشخصه اش با هویت نویسنده، راوی و شخصیت اصلی تعریف می شود . در سال 1958، خاطرات دختری آراسته را پس از سالخوردگی و کائنات به رشته تحریر در می آورد و از طریق زیست نامه نگاری است که گونه یی از رهایی زنانه را به تصویر می کشد. پیمان زیست نامه نگاری به عنوان تم اول مطرح میشود برای دستیابی به اینکه که چگونه نویسنده خود زیست نامه نگاری را مینویسد؟ دوبوار چگونه به نگارش این اثر اتوبیوگرافی می پردازد؟ هدف مقاله این است که از طریق بررسی اثر اتوبیوگرافیک خاطرات دختری آراسته نشان دهیم چگونه دوبووار بر اساس نظریه های فیلیپ لوژن به سوالات خواننده درمورد زیست نامه نگاری پرداخته و مطالعه سبکی که سیمون برای تداعی ایده ها و افکار خود اتخاذ می کند ، هنگامی که خواننده را با خاطرات و تصاویر زندگی خود و جهانیکه در آن احاطه شده ، همراهی میکند

کلیدواژه‌ها

[1]        ANGELFORS Christiana, La comparaison pourle pacte autobiographique dans Mémoires d’une jeune fille rangée de Simone de Beauvoiret Les Mots de Jean-Paul Sartre. Mémoire de master, 2004.
[2]        BAIR Deirdre, Simone de Beauvoir A biography, Summit Books, New York, 1990.
[3]        BEAUVOIR Simone, Mémoires d’une jeune fille rangée, Gallimard, Paris, 1991.
[4]        BEAUVOIR Simone, Tout compte fait, Paris, Gallimard, Paris, 1989.
[5]        BEAUVOIR Simone, La Cérémonie des adieux, Gallimard, Paris, 1981.
[6]        BEAUVOIR Simone, La force des choses I, Gallimard, Paris, 1990.
[7]        BEAUVOIR Simone, La force des choses II, Gallimard, Paris, 1990.
[8]        BEAUVOIR Simone, La force de l''âge, Gallimard, Paris, 1993.
[9]        BEAUVOIR Simone et al., Que peut la littérature ?, Union Général d''Éditions, Paris, 1965.
[10]     DESCUBES Madeleine, Connaître Simone de Beauvoir, Resma, Paris, 1974.
[11]     DEGUY Jacques, « Simone de Beauvoir : la quête de l’enfance, le désir du récit, les intermittences du sens », Revue des Sciences Humaines, 22, pp. 63 – 101
[12]     LECARME Jacques et LECARME-Tabone Éliane, L’Autobiographie, Armand Colin, Paris, 1997.
[13]     LECARME-Tabone Éliane, Mémoires d’une jeune fille rangée de Simone de Beauvoir, Gallimard, Paris, 2000.
[14]     LEJEUNE Philippe, L’Autobiographie en France, Librairie Armand Colin, Paris (3e éd) 1998.
[15]     LEJEUNE Philippe, Le Pacte autobiographique, Éditions du Seuil, Paris, 1975.
[16]     LEJEUNE Philippe, Je est un autre, Éditions du Seuil, Paris, 1980.
[17]     LEJEUNE Philippe, Brouillons de soi, Éditions du Seuil, Paris, 1998.
[18]     SARTRE Jean-Paul, L''existentialisme est un humanisme, Les Éditions Nagel, Paris, 1976.
[19]     SARTRE Jean-Paul, Qu''est-ce que la littérature ? Gallimard, Paris, 1990.