نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران
2 استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران
3 دانشیار، گروه زبان فرانسه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده
سیمون دوبوار، یکی از نویسندگان قرن بیست، در خود شور عمیقی برای خواندن و نوشتن می یابد، رمان ماندارینهایش برنده جایزه گنکور است. با این حال، این نوع ادبی را کنار گذاشته و به شرح حال نویسی به عنوان یک ژانر ادبی می پردازد و دارای پنج اثر اتوبیوگرافی می باشد. خود زیست نامه نگاری نوعی است که حداقل مشخصه اش با هویت نویسنده، راوی و شخصیت اصلی تعریف می شود . در سال 1958، خاطرات دختری آراسته را پس از سالخوردگی و کائنات به رشته تحریر در می آورد و از طریق زیست نامه نگاری است که گونه یی از رهایی زنانه را به تصویر می کشد. پیمان زیست نامه نگاری به عنوان تم اول مطرح میشود برای دستیابی به اینکه که چگونه نویسنده خود زیست نامه نگاری را مینویسد؟ دوبوار چگونه به نگارش این اثر اتوبیوگرافی می پردازد؟ هدف مقاله این است که از طریق بررسی اثر اتوبیوگرافیک خاطرات دختری آراسته نشان دهیم چگونه دوبووار بر اساس نظریه های فیلیپ لوژن به سوالات خواننده درمورد زیست نامه نگاری پرداخته و مطالعه سبکی که سیمون برای تداعی ایده ها و افکار خود اتخاذ می کند ، هنگامی که خواننده را با خاطرات و تصاویر زندگی خود و جهانیکه در آن احاطه شده ، همراهی میکند
کلیدواژهها