Type de document : Research Paper
Auteurs
1 MA, Université Ferdowsi de Mashhad
2 Maître-assistante, Université Ferdowsi de Mashhad
3 Maître de conférences, Université Ferdowsi de Mashhad
Résumé
Toute réécriture est une adaptation, une modernisation du texte, ainsi chaque époque nécessite un texte qui soit adapté aux goûts et aux attentes de ses contemporains. Jean Anouilh fait partie des dramaturges qui ont retravaillé sur les mythes antiques en essayant de leur donner une nouvelle dimension. Il introduit dans sa pièce intitulée Eurydice des nouvelles significations et, comme le titre indique, cette pièce favorise l’histoire d’une femme.Anouilh modifie quelques aspects du mythe fondateur et il ironise apparemment l’amour pur qui existe entre Orphée et Eurydice dans le mythe originel. L’approche « innovante » de ce mythe est la preuve d’un changement culturel capital, qui marque bien les changements des valeurs morales. Dans cette recherche, sera mise en évidence l’influence de la modernité qui provoque l’individualisme dans la reprise de ce mythe et en nous nous appuyant sur la mythanalyse de Gilbert Durand, nous mènerons des analyses sur les modifications imposées à ce mythe à travers l’étude des mythèmes secondaires dans la pièce d’Anouilh. Cette méthode de critique nous permet d’élaborer l’analyse de la réécriture de ce mythe au champ social. Nous étudierons les changements radicaux des valeurs morales dans la reprise de ce mythe, sous l’influence de la société du XXème siècle.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
نوآوری در بازآفرینی اسطوره اورفه: انعکاس متون کهن در قرن بیستم، مطالعه نمایشنامه اوریدیس ژان آنوی بر اساس روش اسطوره‌کاوی ژیلبر دوران
Auteurs [Persian]
- فائزه خاکپور 1
- نگار مزاری 2
- محمدرضا فارسیان 3
1 کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه فردوسی مشهد
2 استادیار، دانشگاه فردوسی مشهد
3 دانشیار گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه فردوسی مشهد
Résumé [Persian]
هر بازنویسیِ ادبی، به نوعی بازخوانی، انطباق و به روزآوریِ متن ادبی است. از این رو متون ادبی هر دوره‌ای به نوعی بیانگر بینش، سلایق و ارزش‌های حاکم بر آن دوران هستند. ژان آنوی در زمرۀ نمایشنامه‌نویسانی قرار دارد که با الهام از اساطیر کهن و با بازخوانی مدرن از این اساطیر، مفاهیم جدیدی را آفریده است. او در یکی از نمایشنامه‌های خود به نام اوریدیس با تعبیری متفاوت و در قالبی جدید همان‌گونه که از عنوان آن برمی‌آید، داستان یک زن را به تصویر می‌کشد. آنوی برخی از جنبه‌های اسطورۀ بنیادین را تغییر داده و بدین ترتیب، عشق پاک میان اورفه و اوریدیس در اسطوره باستانی را به ظاهر به سخره می‌گیرد. رویکرد نوآورانه در بازنویسی این اسطوره نمایانگر تغییر فرهنگی اساسی است که ریشه در تغییرات در نظام ارزش‌های اخلاقی دارد. در این تحقیق، پیامدهای اجتماعی عصر نو در بازنویسی این اسطوره، مورد بررسی قرار خواهند گرفت و با بهره‌گیری از روش اسطوره‌کاوی ژیلبر دوران، به تحلیل و بررسی خرد اسطوره‌ها (اسطورک‌ها) در این نمایشنامه آنوی خواهیم پرداخت. این روش نقد، امکان مطالعۀ تغییرات واحدهای معنادار اسطوره بنیادین را در بازنویسی با توجه به شرایط جامعه فراهم می‌آورد.
Mots clés [Persian]
- اسطوره
- ژیلبر دوران
- بازنویسی
- جامعه
- اسطوره‌کاوی
)