نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
مدرس دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
این پژوهش به بررسی ترجمه کلاسیک و ترجمۀ زیرنویس، تفاوتها و شباهتهای میان این دو نوع از ترجمه، و همچنین جذابیت‌های آموزشی روش همانندسازی یا اقتباس میپردازد. روش همانندسازی، روش قابل استفاده در ترجمۀ زیرنویس است و به علت حضور شخصیتها، زندگی و طرح کلی داستان جزو روشهای کاربردی آموزشیست که واژگانی مفید و روزمره را به دانشجو و مترجم تازه کار میآموزد. در جایگاه دوم به بیان تفاوتهای اساسی حرفۀ مترجم (مترجم متون) و مترجم اقتباسگر اشاره میشود. در حقیقت نقطۀ مشترک ترجمۀ کلاسیک و ترجمۀ زیرنویس، انتقال پیام از زبانی به زبان دیگر است، و این در حالی ست که در ترجمۀ کلاسیک شکل ظاهری پیام تغییر نمیکند، زیرا در هر دو سمت با متن مواجه هستیم، اما در ترجمۀ زیرنویس، مترجم پیام شفاهی را به پیامی کتبی تبدیل می‌کند. در بخش پایانی مسئلۀ وفاداری در ترجمه مورد بررسی قرار گرفته است. در ترجمۀ کلاسیک عدم وفاداری به متن اصلی برای مترجم تازه کار اشتباهی بزرگ است که باید از آن برحذر باشد، اما در ترجمۀ زیرنویس، چون امکان برگرداندن تمامی جملات شنیده شده در فیلم یا برنامهای مستند به نوشتار ناممکن است، بنابراین وفاداری به شکل مبداء چندان شایسته نیست. در حقیقت یافتن پاسخ این سؤال که پیام اصلی فیلم چیست؟ یا چه چیزی را باید ترجمه کرد و چه طور؟ از جمله پرسشهایی است که مترجم زیرنویس باید در صدد پاسخ به آن برآید.
کلیدواژه‌ها
)