نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانش‌اموختۀ کارشناسی ارشد ترجمه‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی
2 دانشیار، دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
آثار ادبی به علت اینکه تنها با متن نمایان نمی‌شوند، همواره با عناصر تصویری یا زبانی دیگری نیز همراه هستند که مکمل متن اصلی محسوب می‌شوند و می‌توانند بر فهم خواننده در خصوص محتوای اصلی متن اثرگذار باشند. این عناصر که بر اساس قرن‌ها، انتشارات، نویسندگان، مردم و فرهنگ‌ها تغییر می‌کنند، توسط ژراژ ژونت که در اثر خود به نام «آستانه‌ها» مطالعه گسترده‌ای را به این موضوع اختصاص داده است، «پیرامتن ها» نامیده شده‌اند.
از آنجایی که مفهوم «پیرامتنیت» موضوع جدیدی است که تاکنون به آن توجه کافی نشده است و از آنجایی که آثار اریک امانویل اشمیت سرشار از وجود پیرامتنیت هستند، این مقاله با پرداختن به یکی از این آثار تلاش می‌کند تا مسأله چیستی و چرایی را که همواره در رابطه بین ادبیات و پیرامتنیت وجود دارد، نشان دهد. بنابراین ما در این مقاله با پرداختن به «درون متن‌ها» در رابطه با آثار ادبی تلاش می‌کنیم تا نشان دهیم که انتقال معنا تنها به متن اصلی خلاصه نمی‌شود و پیرامتن‌ها را نیز شامل می‌شود و با انتخاب کتاب سوموکاری که نمی‌توانست چاق شود به عنوان منبع مورد مطالعه، به این موضوع خواهیم پرداخت که چگونه پیرامتن ها در این اثر ظاهر می‌شوند و چه اثری بر فهم و تفسیر کتاب دارند.
کلیدواژه‌ها
)