Type de document : Research Paper
Auteurs
1 Master en traductologie française, Université de Shahid Behesht
2 Maître de conférences, Université de Shahid Beheshti
Résumé
Du fait que les œuvres littéraires ne se manifestent pas comme un texte nu et qu’elles sont toujours accompagnées des éléments picturaux ou verbaux, ceux-ci, étant des facteurs supplémentaires au texte principal, pourront évidemment influencer la réception du lecteur par rapport au thème principal du texte. Ces éléments-là qui varient selon les époques, éditions, auteurs, public et cultures, sont nommés par Gérard Genette des paratextes auxquels il a consacré une vaste étude dans son œuvre intitulée Seuils (1987).
Etant donné que la « paratextualité » est un sujet récent auquel on n’a pas prêté assez d’attention jusqu'à présent et que les œuvres d’Éric Emmanuel Schmitt en attestent une forte présence, nous avons décidé de traiter l’une de ces œuvres dans cet article, en supposant qu’elle puisse illustrer la problématique toujours actuelle du rapport entre la littérature et le paratexte. Nous nous sommes donc intéressés aux péritextes et nous avons essayé de démontrer que dans les œuvres littéraires, la transmission du sens ne se réduit pas au texte principal mais aussi aux paratextes. En prenant Le sumo qui ne pouvait pas grossir, en tant que notre objet d’études, nous allons aborder comment le paratexte se manifeste dans cette œuvre et préciser le rôle qu’il peut jouer dans la compréhension et l’interprétation du texte.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
بررسی پیرامتنیت در کتاب"سوموکاری که نمی‌توانست چاق شود" اثر اریک امانویل اشمیت
Auteurs [Persian]
- فریبا یعقوبی 1
- بهمن نامورمطلق 2
1 دانش‌اموختۀ کارشناسی ارشد ترجمه‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی
2 دانشیار، دانشگاه شهید بهشتی
Résumé [Persian]
آثار ادبی به علت اینکه تنها با متن نمایان نمی‌شوند، همواره با عناصر تصویری یا زبانی دیگری نیز همراه هستند که مکمل متن اصلی محسوب می‌شوند و می‌توانند بر فهم خواننده در خصوص محتوای اصلی متن اثرگذار باشند. این عناصر که بر اساس قرن‌ها، انتشارات، نویسندگان، مردم و فرهنگ‌ها تغییر می‌کنند، توسط ژراژ ژونت که در اثر خود به نام «آستانه‌ها» مطالعه گسترده‌ای را به این موضوع اختصاص داده است، «پیرامتن ها» نامیده شده‌اند.
از آنجایی که مفهوم «پیرامتنیت» موضوع جدیدی است که تاکنون به آن توجه کافی نشده است و از آنجایی که آثار اریک امانویل اشمیت سرشار از وجود پیرامتنیت هستند، این مقاله با پرداختن به یکی از این آثار تلاش می‌کند تا مسأله چیستی و چرایی را که همواره در رابطه بین ادبیات و پیرامتنیت وجود دارد، نشان دهد. بنابراین ما در این مقاله با پرداختن به «درون متن‌ها» در رابطه با آثار ادبی تلاش می‌کنیم تا نشان دهیم که انتقال معنا تنها به متن اصلی خلاصه نمی‌شود و پیرامتن‌ها را نیز شامل می‌شود و با انتخاب کتاب سوموکاری که نمی‌توانست چاق شود به عنوان منبع مورد مطالعه، به این موضوع خواهیم پرداخت که چگونه پیرامتن ها در این اثر ظاهر می‌شوند و چه اثری بر فهم و تفسیر کتاب دارند.
Mots clés [Persian]
- اثر ادبی
- پیرامتن
- درون متن
- برداشت خواننده
- انتقال معنا
)