نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
چکیده
سبک نگارشی نویسنده نه تنها بر پایه انگیزههای شخصی و درونی وی بوده بلکه با بسیاری از عوامل مرتبط با محیط اجتماعی و جغرافیائی پیوندی ناگسستنی دارد. به عبارت دیگر، هیچ نویسندهای نمیتواند خود را از تأثیر طبیعت، محیط اجتماعی و فرهنگی مکانی که در آن زندگی میکند به دور دارد. به همین خاطر ادبیات منطقهای در کشورهای مختلف شروع به نشو و نما میکند. بر همین اساس بسیاری از نویسندگان سعی در پرداختن به اطلاعاتی در باب آب و هوا، گیاهان، آداب و رسوم، سنتها و ویژگیهای خاص روحی و اجتماعی محل تولدشان داشتهاند.محمود دولت آبادی و ژان ژیونو از نویسندگانی هستند که به این امر اهتمام فراوان داشتهاند. در این مقاله سعی بر آن است تا با ارائه توضیحاتی در باب ادبیات منطقهای، تاریخ و مختصات آن در ایران و در فرانسه به تجزیه و تحلیل در باب اطلاعات داده شده در دو کتاب جای خالی سلوچ و کُلین پرداخته شود.
کلیدواژهها