Type de document : Research Paper
Auteurs
1 Department of French, Faculty of Literature, Alzahra University, Tehran, Iran.
2 Department of French Faculty of Literature. Alzahra University. Tehran. Iran
Résumé
« La Vache » est l’œuvre la plus parlante de la littérature iranienne du siècle dernier qui problématise la relation entre l’humain et l’animal. A l’époque actuelle, la conscience écologique et écoféministe des romanciers iraniens éveillée, la littérature extrême-contemporaine revient à cette relation. Roman extrême-contemporain, Le Cœur de la vache peut être considéré en tant que relecture écoféministe de « La Vache » et ceci se comprend à travers nombreuses références à l’intrigue et au personnage principal de la nouvelle. Le roman met en scène le jeune Atā qui fait l’expérience d’une aliénation progressive à force d’avoir travaillé dans un abattoir et tué les vaches. Il défend en effet une position écoféministe qui rejoint celle de Susan Griffin revendiquant l’égalité de l’homme et de la femme face à l’environnement. Dans cette recherche, nous nous sommes proposé d’effectuer une lecture réceptionniste et écoféministe du Cœur de la vache et nous avons tenté de répondre à quelques questions majeures : comment Le Cœur de la vache reproduit-il la problématique de « La Vache » et comment peut-on interpréter l’écart que le personnage principal représente par rapport à celui de la nouvelle ? Pourquoi ce personnage principal est condamné à l’isolement et comment le vit-il ? Quel type de relation rattache ce dernier au monde animal et quelles sont les conséquences d’une telle relation ? La réponse à ces questions nous a révélé l’émergence d’une nouvelle conscience écoféministe qui proclame l’égalité de l’homme et de la femme face aux conventions patriarcales et capitalistes.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
قلب گاو: بازگشت ادبیات ایرانی به رابطه «انسان/حیوان» و بازتعریف اکوفمینیستیِ آن
Auteurs [Persian]
- نجمه اکبری 1
- شراره چاوشیان 2
1 گروه فرانسه، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
2 گروه فرانسه. دانشکده ادبیات. دانشگاه الزهرا. تهران. ایران
Résumé [Persian]
داستان کوتاه «گاو» بارزترین اثر ادبیات ایرانیِ قرن گذشته است که رابطهٴ میان انسان و حیوان را به چالش می‌کشد. در قرن حاضر، با بیدار شدن آگاهی بوم‌شناختی و اکوفمینیستی نویسندگان ایرانی، ادبیات متأخر به این رابطه بازگشته است. قلب گاو، رمان متأخر، می‌تواند بعنوان بازخوانش اکوفمینیستی «گاو» قلمداد شود و این امر در رمان از ورای ارجاعات مختلف به سیر و شخصیت اصلی این داستان کوتاه قابل رؤیت است. قلب گاو شخصیتِ عطا را به تصویر می‌کشد که به دلیل کار کردن در کشتارگاه و کشتن گاوها، دچار ازخودبیگانگی تدریجی می‌شود. رمان از موضعی اکوفمینیستی حمایت می‌کند که هم راستا با سوزان گریفین است و بر اساس آن زن و مرد در برابر زیست محیط برابرند. در این پژوهش تلاش ما بر آن بود که خوانشی دریافت‌شناختی و اکوفمینیستی از قلب گاو ارائه دهیم و به سؤالات مهمی پاسخ گوییم: چگونه رمان مسئلهٴ اصلی داستان را بازسازی می‌کند و چگونه می‌توان تفاوت میان شخصیت اصلی دو اثر را تفسیر کرد؟ چرا شخصیت اصلی رمان محکوم به طردشدگی اجتماعی‌ست و چگونه آن را زیست می‌کند؟ چه رابطه‌ای او را به جهان حیوانی پیوند می‌دهد و نتایج این پیوند چیست؟ پاسخ این سؤالات ما را به آگاهی اکوفمینیستی جدیدی رهنمون ساخت که بر اساس تساوی زن و مرد در برابر معیارهای مردسالار و سرمایه‌مدار شکل گرفته است.
Mots clés [Persian]
- اکوفمینیسم
- دریافت
- قلب گاو
- «گاو»
)