نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه زبان و ادبیات فرانسه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

این مقاله نقدی مضمونی بر کتاب تو خودت را دوست نداری اثر ناتالی ساروت ارائه می‌دهد، جایی که نویسنده عمیقاً به کاوش در هویت و دیگری بودن می‌پردازد و این مفاهیم را از طریق بازی پیچیده‌ای از بازتاب‌ها و فرافکنی‌ها میان شخصیت‌های خود بررسی می‌کند. ساروت به شکاف‌های درونی «خود» می‌پردازد، جایی که هر شخصیت بین تحسین و قضاوت نوسان دارد و به دنبال تأیید ناپایداری در نگاه دیگران است. ناتالی ساروت نشان می‌دهد که هویت چگونه به شکلی بی‌ثبات و تحت تأثیر ادراکات و انتظارات خارجی شکل می‌گیرد و تنش میان میل به شناخته شدن و ترس از قضاوت را آشکار می‌کند.

گفت‌وگوها و تعاملات شخصیت‌ها تناقضات درونی آن‌ها را نشان می‌دهد که با طعنه، آسیب‌پذیری و جستجوی مداوم معنا مشخص شده‌اند. با در کنار هم قرار دادن تحسین و تنفر، ساروت یک پویایی پیچیده را آشکار می‌کند، جایی که «من» به طور مداوم در پاسخ به نگاه دیگران بازتعریف می‌شود. این بازی فرافکنی‌ها نه تنها به تضادهای درونی، بلکه به وابستگی عاطفی و روانی افراد نیز اشاره دارد.

این متن تأملی عمیق بر ناامنی ذاتی انسان ارائه می‌دهد و تحلیلی جهانی از شکنندگی انسان در برابر هویت و قضاوت اجتماعی پیشنهاد می‌کند. ساروت با نگارشی هم‌زمان ظریف و تیزبین، مبارزه مداوم برای شناخته شدن و تنش میان وابستگی به دیگران و اثبات خود را روشن می‌سازد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات