نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه فردوسی مشهد، مهشد ایران.
2 کارشناسی ارشد گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه فردوسی مشهد ، مشهد، ایران.
چکیده
نگرش به زبان همیشه تابع دیدگاه هستی‌شناختی فیلسوفان بوده است. از این منظر، در این مقاله پیوند زبان و واقعیت با بررسی ادراکات مختلف از وضعیت هستی‌شناختی زبان در دیالکتیک دائمی میان نسبی‌گرایی و عینیت‌گرایی مورد بررسی قرار گرفته است تا از میان تطور آرا بتوان به شناسایی مراحل اصلی این سیر تحولی غنی و پویا پرداخت. در این راستا، دامنه این پژوهش را به فیلسوفانی همچون سقراط، افلاطون، ارسطو، فرگه، راسل، ویتگنشتاین، ... محدود کردیم که دیدگاه آنان نقطه عطفی در تصور این پیوند از دوران باستان تا کنون بوده است. این مطالعه به بررسی نظریه آستین ختم می‌شودکه همچنان متأخرترین نظریه از حیث گذر از برداشت‌های کلاسیک از زبان و نسبت آن با واقعیت می‌باشد.
کلیدواژه‌ها
)