نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار زبان و ادبیات فرانسه، گروه فرانسه، دانشگاه تبریز، ایران

10.22034/rllfut.2024.17717

چکیده

 « اسطوره» یک مفهوم فرهنگی بسیار مبهم است. ادبیات و اساطیر پیوند نزدیکی با هم دارند. شعر و اسطوره نیز می‌توانند با زبان نمادین با مخاطب خود ارتباط برقرار کنند. در عصری که بشر توانایی شناخت حقیقت را تنها از طریق عقل می‌پذیرد، ادبیات دیگر اسطوره به معنای قدیمی‌ کلمه نمی‌آفریند. بلکه اسطوره‌های کهن را احیا می‌کند. با مطالعۀ حضور اسطوره در ادبیات می‌‌توان به معنا و کارکرد آن در ادبیات معاصر پی برد. این مقاله احیای عناصر اسطوره‌ای را نزد شاعران برتر شعر نو فارسی، مهدی اخوان ثالث، سهراب سپهری و احمد شاملو، و همچنین در کتاب رویای مکزیکی اثر ژان ماری گوستاو لوکلزیو، نویسندۀ معاصر فرانسوی و با اشاره به دیدگاه‌های مشترکشان درباره اسطوره، مورد بررسی قرار می‌دهد. تا دلایل احیای اسطوره‌ها و کارکردهای آنها در ادبیات معاصر ایرانی و فرانسوی را روشن سازد که عبارتند از علاقه به مدرنیسم در نوشتار و نشان دادن مسائل سیاسی-اجتماعی و تبادل تفکرات بین نویسنده و خواننده.