نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• یاکوبا کونه

مرکز تحصیل و پژوهش در ادبیات فرانسوی و فرانسه زبان، دانشگاه پلفورو گون- کولیبالی، کورهوگو، ساحل عاج

چکیده

از آموزه Ut pictura poesis، ما یک خط تحلیل نسبتاً جالب در مورد رابطه بین ادبیات و نقاشی کشف می کنیم. تحلیل اثر مالروسی در پرتو تعاملات برانگیخته شده توسط میخائیل باختین نشان می‌دهد که پیوسته در حال گفت‌وگو است و پیوسته تحت سلطه هنرهای موزه است که در میان آنها نقاشی جایگاهی منحصر به فرد دارد. این مقاله نشان می‌دهد که La Condition Humaine، L’Espoir و Les Conquérants نوعی روایت ترکیبی هستند که تکنیک‌ها و فرآیندهای تصویری، شخصیت‌های نقاش و توصیف‌های رنگی را در خود ادغام می‌کنند، روایت را فاگوسیته می‌کنند و گاهی روایت را به پس‌زمینه می‌رسانند. با این اوصاف، این تمایل به ارجاع بیش از حد یا مدل‌سازی تمرین تصویری، یک حس حسی بصری ایجاد می‌کند و متن را به یک کاتالوگ، به یک نقاشی، و به موزه تبدیل می‌کند. بنابراین آمیختگی ادبیات/نقاشی، آمیختگی ساختار آن‌ها و گفت‌وگوی بین این ژانرها، بیان زیبایی‌شناسی چندصدایی یا بین‌تصنیفی در رمان نویسنده فرانسوی است.

کلیدواژه‌ها

• هنر
• ارجاع بیش از حد
• موزه
• نقاشی
• تابلو

موضوعات

• مطالعات بینارشته ای