نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشیار، گروه فرانسه، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
چکیده
از نظریه "گرایشهای ریخت شکنانه" تا نظریه ''نقد ترجمه'' که هر دو توسط آنتوان برمن ارائه گشته اند شاهد نوعی تحول هستیم : رسیدن از نظریه ای لفظ گرا و سخت گیرانه و آناکاوی منفی ترجمه به آناکاوی مثبت و رویکردی عملگرایانه . این تحول نشان از تغییر نگاه برمن به ترجمه بدون صرف نظر کردن از مطالبه اساسی از مترجم مبنی بر رعایت متنیت متن اصلی و خلق اثر است. در رویکرد دوم، مترجم جایگاهی ویژه یافته و بدل به یکی از محورهای اساسی مطالعه ترجمه می گردد : بدینگونه است که بررسی طرح مترجم و افق مترجم یکی از چهار مرحله اساسی نقد ترجمه را تشکیل می دهد. می توان ادعا کرد که اعتماد به مترجم، به درونیت و آزادی او در این رویکرد برجسته شده است و این در مقایسه با گرایشهای ریخت شکنانه که در آن مترجم و گرایشهای منفی او مورد حمله قرار می گرفت، تحولی مهم محسوب می گردد. در این مقاله با تحلیل دقیق هر دو رویکرد یا نظریه و مقایسه آنها، به بررسی این تحول می پردازیم.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)