نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استاد دانشگاه سن پدرو، ساحل عاج
چکیده
پروست در پیامی خطاب به رابرت دریفوس گفت:«من مجبورم این ابریشمهای بلند را ببافم، و اگر جملاتم را کوتاه میکردم، تکههای کوچکی از جملهها درست میشد، نه جملات.» از این رو، مارسل پروست به پیروی از ویکتور هوگو، که جملات طولانی استفاده میکرد، جملهای بسیار طولانی در سودوم و گومور نوشته است، اثری که مصائب همجنس گراها را از طریق ادراک اجتماعی، به تصویر میکشد. این بخش از متن که در این مقاله به بررسی آن خواهیم پرداخت، به دلیل شباهتی که با روایت دارد، «جمله-روایت» نامیده می شود. در این مقاله،«جمله-روایت» که متشکل از گزارههای کنار هم، گزارههای جابجا شده و گزارههای معترضه میباشد از زاویهی نشانهشناسی و رویکرد ریکوریِ روایت تحلیل میشود. این مطالعه امکان تعیین ساختار روایی مندرج در این بخش از اثر پروستی را از طریق رمزگشایی نحوی ممکن می سازد.
کلیدواژهها
موضوعات
France, 1986.
Communications, n°8, 1966.
1989.
Robert Proust et Paul Brach].
1950.