Type de document : Research Paper
Auteur
Maître en Littérature Française, professeur de français (F.L.E.), Université de Federal de Pernambuco – UFPE (BRÉSIL)
Résumé
L’esprit mondain, très à la mode aux XVIIe et XVIIIe siècles, est caractérisé par le « bon ton » des brillantes sociétés. De l’observation critique et envieuse, qui anime la vie sociale de l’époque et dont le but est de montrer le ridicule de l’autre, et par conséquent, son infériorité, on passe au persiflage et au plaisir de faire le mal. Les deux plus grandes personnifications de cet esprit méchant dans la littérature française classique sont Valmont et Madame de Merteuil, des Liaisons dangereuses de Laclos.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
زیبایی شناسی بدی: بدی در ادبیات فرانسه قرن هفده و هجده
Auteur [Persian]
- مارلون پیر دملو
Résumé [Persian]
روحیه اشرافی که در قرن هفده و هجده در فرانسه بسیار رایج بود با «رفتار متمایز و ممتاز» طبقات اجتماعی برجسته مشخص میشود. علاوه بر نگاه حسود و انتقادآمیز که اساس زندگی اجتماعی این دوره را تشکیل می دهد و پایین دست بودن دیگر اقشار جامعه را به تصویر میکشد، تمسخر و لذت از انجام کارهای بد از دیگر خصوصیات روحیه اشرافی است. والمون و مادام دو مرتوی در کتاب روابط خطرناک اثر لاکلو، دو نمونه مهم از این شخصیتهای اشرافی بدجنس در ادبیات فرانسه کلاسیک هستند. در این مقاله به بررسی ادبیات بدی در ادبیات فرانسه قرن هفده و هجده خواهیم پرداخت.
Mots clés [Persian]
- بدی
- تمسخر
- ادبیات
- قرن هفده و هجده
)