نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دکتری زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

در میان رمان‌هایی که با اسامی زنانه نامگذاری شده‌اند، نانون، اثر ژرژ ساند (1871)، از جهتِ انتخاب عنوان، درخور توجه است. نویسنده با این انتخاب، درحقیقت هویت جدیدی را برای زن تعریف می‌کند که قرن نوزده فرانسه آن را چندان به رسمیت نشناخته است؛ هویتی مستقل از جنسیت و طبقه اجتماعی و ثمرة محترم شمردن فردیت انسان.  اما سوالی که در راستای این تعریف هویتی مطرح می‌شود این است که آیا عنوان اثر، در کنار نام مستعار نویسنده، به یگانگی قهرمان داستان و نویسندة آن می انجامد و یا بالعکس، مرز جدایی میان این دو را رقم می‌زند؟ و هر یک از اینها - دوگانگی و یا یگانگی نویسنده  و قهرمان - چه معنایی را در افق انتظار خواننده شکل می‌دهند؟ خواننده‌ای که در تمامی فرایند خوانش، با دوگانگی هویتی قهرمان و نویسنده روبروست، چگونه در انتها موفق می‌شود این دو را با هم سازش دهد؟ این مقاله ابتدا تحلیلی در حیطه نام‌شناسی ارائه می‌دهد وپس از بررسیِ طبقة اجتماعی که نویسنده در آن زندگی کرده می‌کوشد تصویر معکوسی را بازنمایی کند که وی از خود در ذهن مخاطب برجای می‌گذارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

[1] Aurevilly, Barbey de. Les Bas-Bleus. Bruxelles : Victor Palmé, 1878.
[2] Bokobza, Serge. De la titrologie romanesque, variation sur le titre « Le rouge et le noir ». Genève : Librairie Droz, 1986.
[3] Carnoy-Torabi, Dominique et Hosseinian, Tayebeh. « Aline-Ali : une étude titrologique ». Revue des Études de la Langue Française, v.11, Issue 1, n. 20, 2019. pp. 89-100.
[4] El Hajjari, S. « La Cohérence Textuelle Comme Outil et Comme Finalité ». Recherches en Langue et Littérature Françaises, v. 13, n. 24. Automne & hiver 2019-20. pp. 51-64.
[5] Hoek, Léo H. La marque du titre. Dispositifs sémiotiques d’une pratique textuelle. Berlin : éd.  Mouton, 1981.
[6] Irigaray, Luce. « L'ordre sexuel du discours ». Le sexe linguistique, ‘Langages’,n. 85, 1987.
      https://www.persee.fr/doc/lgge_0458-726x_1987_num_21_85_1532
[7] Jafarzadeh, Shabnam et Berger, Anne Emmanuelle. « L’‘écriture féminine’ en Iran ». Plume, revue semestrielle de l’association iranienne de langue et littérature françaises (AILLF), v.16, n. 31, 2020, pp. 137-158.
[8] Martens, David. La pseudonymie dans la littérature française de François Rabelais à Eric Chevillard. La licorne : Presses Universitaires De Rennes, 2017.
[9] Massardier-Kenney, Françoise. « A Question of Silence: George Sand's "Nanon" ». Nineteenth-Century French Studies, v. 21, n. 3/4, 1993, pp. 357-365.https://www.jstor.org/stable/23537212
[10] Mayeur, François. L’éducation des filles en France au XIXᵉ siècle. Paris : Perrin, 2008.  
[11] Planté, Christine. La petite sœur de Balzac. Paris : Seuil, 1989.
[12] Planté, Christine. « Naomi Schor, George Sand and Idealism ». Romantisme ; Pouvoirs, puissances : qu'en pensent les femmes ?, 1994, pp. 111-113.
[13] Sand, George. Nanon. Bibliothèque Électronique du Québec, 1872.
[14] Sand, George. Histoire de ma vie. Œuvres autobiographiques, Paris : Gallimard, Bibliothèque de la Pléiade.
[15] Vallois, Marie-Claire. « Histoire de ma vie : G. Sand, poète ouvrière (1847-1855) ». Littérature, n. 134, 2004, pp. 131-145. https://www.persee.fr/doc/litt_0047-4800_2004_num_134_2_1854
[16] Viet, Nadja. « Pourquoi George Sand s'appelle-t-elle ‘George Sand’ ? », 2017. https://www.franceinter.fr/culture/pourquoi-george-sand-s-appelle-t-elle-george-sand Recueil d’articles, Genève : Editions Slatkine, 1979.