نشانه‌شناسی روشی است که امکان ارائۀ تحلیلی جامع از شیوه‌های مختلفِ ایجاد و دریافت معنا را فراهم می‌آورد. و نشانه‌شناسیِ فضا به مطالعۀ پیکربندی‌های فضایی در گفتمان می‌پردازد و تأثیرات معنایی را که ...
بیشتر
نشانه‌شناسی روشی است که امکان ارائۀ تحلیلی جامع از شیوه‌های مختلفِ ایجاد و دریافت معنا را فراهم می‌آورد. و نشانه‌شناسیِ فضا به مطالعۀ پیکربندی‌های فضایی در گفتمان می‌پردازد و تأثیرات معنایی را که از آنها نشأت میگیرد، مشخص میکند. محمود دولتآبادی نویسنده واقعگرای معاصر ایرانی است که در آثارش فضا را نه به عنوان یک دکور ساده بلکه به عنوان ساحت معناآفرین، برجسته میکند. به علاوه، جای خالی سلوچ گسترۀ وسیعی است که در آن، سکوت، به ویژه از خلال دیگر فضاها، طنینانداز میشود. ژان-ماری گوستاو لوکلزیو، نویسندۀ معاصر فرانسوی، صدای سکوت را در تمامی آثارش اشاعه میدهد و در بیابان، سکوت بیشتر به عنوان ثمرۀ گسترۀ فضا معرفی میگردد. بر اساس نظریههای مربوط به نشانه‌شناسیِ فضا، هدف پژوهش حاضر اینست که نشان دهد چگونه فضا از ماهیت ارجاعی خود رها شده تا بتواند تولید معنا کند و سکوت چگونه از خلال اَشکال فضایی ایجاد میشود. به این منظور، مطالعۀ برخی عناصر نظیر رنگها، حیوانات و باد اجتنابناپذیر است.
با در نظر گرفتن آنکه یکی از مراحل کمال، تسلّط یافتن بر افکار، اعمال و گفتار است، همین زبان مشترک، ما را به سمت تطبیق دیدگاه مولانا و آلفرد دو وینیی در باب مضمون «سکوت» سوق داد. ولی چگونه کلام می‌تواند ...
بیشتر
با در نظر گرفتن آنکه یکی از مراحل کمال، تسلّط یافتن بر افکار، اعمال و گفتار است، همین زبان مشترک، ما را به سمت تطبیق دیدگاه مولانا و آلفرد دو وینیی در باب مضمون «سکوت» سوق داد. ولی چگونه کلام می‌تواند به آرامی ما را در ارتباط با حضرت حق قرار دهد؟ چرا هر گونه کلامی، بیانگر خودشیفتگی و عُجب ناطق آن کلام است؟ چگونه به مانند طفل شیرخواری که برای مدّتی قدرت کلام ندارد و سراپا گوش است، میبایست برای مدّتی سکوت اختیار کنیم تا به رموز و اسرار الهی پی ببریم؟ از نظر عارف شهیر، مولانا جلال الدین رومی بلخی، تنها کسانی به رموز عالم ماوراء دست مییابند که در این دنیا سراپا گوش اسرار الهی هستند؛ و از نظر آلفرد دو وینیی با توجه به آنکه فلسفه ی رواقیون به قبح پرحرفی می‌پردازد، اشعار بایست از جملات، قطعات، کنایات و نصایحی بس مختصر و مفید تشکیل شوند.
