نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه اصفهان
چکیده
ایران و ایرانیان عصر صفوی همواره مرکز توجه سیاحان مشتاق و کنجکاو اروپایی قرن 17
میلادی قرار گرفته اند. این سیاحان با علاقه و عشق فراوانی که به علم و شناخت نسبت به
دیگر کشورها و مردمان آنجا داشته اند در این زمان به سمت مناطق دوردست و البته مشرق
زمین روانه شدند.
ژان شاردن و ژان- باتیست تاورنیه از سیاحان معروف فرانسوی این قرن که بسیار مجذوب
تفاوت و گوناگونی فرهنگ و آداب و رسوم ایران عصر صفوی شده بودند تصویرهای مختلفی
از این دنیای دیگر در سفرنامه های خود ارائه کردند. آنها سعی می کردند تا همزمان به عنوان
نظاره گر و راوی واقعیت زندگی ایرانی را براساس یک سری نسبتها و مقایسه ها برای
خوانندگان خود در اروپا ملموس کنند. ایشان ملاک و معیارهای مختلفی را در شکل گیری
فرهنگ و رفتار یک جامعه مؤثر و تأثیرگذار می دانستند که در این میان نقش آب و هوا بسیار
حائز اهمیت است.
این مغایرت و تفاوت بین دو کشور و ملت ایران و فرانسه قرن 17 در ظاهر نحوة پوشش
و آداب و رسوم بیش از هر مورد دیگر جلوه نمایی می کند.
کلیدواژه‌ها
)