مرضیه اطهاری نیک عزم؛ مهسا محمدی زاده
چکیده
پیروزی پدرم، کتابی که در سال 1957 توسط مارسل پانیول نوشته شد، یک رمان اتوبیوگرافی است. با توجه به ویژگی های آثار اتوبیوگرافی، نویسنده شخصیت اصلی داستان است. مسئله اصلی ما در این تحقیق این است که این داستان ...
بیشتر
پیروزی پدرم، کتابی که در سال 1957 توسط مارسل پانیول نوشته شد، یک رمان اتوبیوگرافی است. با توجه به ویژگی های آثار اتوبیوگرافی، نویسنده شخصیت اصلی داستان است. مسئله اصلی ما در این تحقیق این است که این داستان توسط یک کودک (مارسل کوچک) روایت می شود، در حالی که نویسنده ی اثر یک فرد بزرگسال است. بنابراین ما به بررسی گفته پردازی و بازی های اتصالات و انفصالات گفتمانی پرداختیم تا بفهمیم چه کسی در این رمان عمل گفته پردازی را انجام می دهد و در واقع در این اثر چه کسی صحبت می کند. فرضیه ما این است که تنوع و تعدد گفته پردازها، پویایی متن رمان اتوبیوگرافی را برمی انگیزد و از طریق توضیح اتصالات و انفصالات گفتمانی در رابطه با وضعیت گفته پردازی، می توانیم شخصیت ها را تفکیک کنیم. . نویسنده در این رمان همه وقایع را به ترتیب زمانی توصیف کرده است و این امر خوانش متن را آسانتر کرده و پیچیدگی آن را کاهش می دهد. روش مورد استفاده در این تحقیق، نشانه شناسی مکتب پاریس است. این رویکرد به بررسی ساختارهای معنایی عمیق متن میپردازد و به ما در درک بهتر معانی گفتمان کمک میکند.
