بررسی و شناسایی عملکردِ سازههای ضمیر ناخودآگاه در اثر ادبی «ناجا» نوشتهی آندره برتون
مرضیه
بلیغی
Maître-assistante, Université de Tabriz
author
وحید
نژادمحمد
Maître-assistant, Université de Tabriz
author
text
article
2015
fre
جنبش ادبی و هنری سورئالیسم به رهبری آندره برتون توانست معنا و مفهوم جدیدی از «جستجوی خویشتن» را از ورای واکاوی و شناسایی «ضمیر ناخودآگاه» ارائه دهد. بهطوریکه این روند پردازشی را میتوان در رُمان «ناجا» مشاهده کرد. در این داستان، ماجرای «خویشتن» با ملاقات یک زنِ الهامبخش آغاز میشود که ابزارِ اساسی خواب و رویا را برای راوی مهیّا کرده و افشاگرِ یک «تصادف عینی» است. در این رُمان، حصول و بازنمایی قوای روانی و ناخودآگاه و مستتر با اَشکال استعاری و نمادینِ خود، با توسل به شیوههایی تحقق مییابد و قوّهی خیال با خاطرات و خوابها عجین شده و ضمیر ناخودآگاه را بر روی صحنه داستانی نمایان میکند. بهطوریکه میتوان شاهد پندارههای خیالی و ناخودآگاه شد. «ناخودآگاهِ جمعی» نیز که از غرایز، کهنالگوها و تصاویر اصیل و آغازین شکل گرفته قادر است تا از ظریفترین تصاویر متنی پردهبرداری کند. از سوی دیگر احساس غریب و اضطرابآورِ راوی «تصاویری» را رونمایی میکند که با پیش کشیدنِ پدیده «همزادِ» متحوّل و پویا، از فانتسمها و یا پندارههای خیالی سخن میگوید که در طول رُخدادهای داستان در نوسان هستند.
Recherches en Langue et Littérature Françaises
University of Tabriz
2251-7987
9
v.
15
no.
2015
1
23
https://france.tabrizu.ac.ir/article_3560_eaee3fafbfb65c55b0f697febb29afd9.pdf
رویکردى تطبیقى به مسألهى جنایت در بیگانهى آلبر کامو و دستهاى آلودهى ژانپُلسارتر
محمدحسین
جواری
Professeur, Université de Tabriz
author
آرزو
عبدی
Master II en langue et littérature françaises, Université de Tabriz
author
text
article
2015
fre
موضوع جنایت همواره توجه نویسندگان را که در جستجوی پرداختن به طرحهای داستانی پیچیده بودهاند، جلب نموده است. به واسطه جنایاتی که تا ابد، نه تنها برای کسانی که به قضاوت این جنایات مینشینند بلکه برای مرتکبانشان نیز غیر قابل حل می نمایند، وجه رازآلود جنایت بیشتر از پیش تقویت مییابد. دو جنایتی که در رمان بیگانه آلبر کامو و در نمایشنامه دستهاى آلوده ژان-پل سارتر به وقوع می پیوندند، با قرار گرفتن در زمره این جنایات مبهم، موضوع مورد بحث این مقاله قرار میگیرند که با رویکردى تطبیقى به بررسی محرکهای این دو جنایت که در بین آنان « تصادف » به عنوان مهمترین و تعیینکنندهترین عامل ظاهر میشود، میپردازد. علاوه بر عواملی که به قتل منتهی میشوند، محاکمه و مجازاتی که در انتظار این دو جنایت شوم میباشند نیز موضوع مقایسه این مقاله قرار میگیرند. در نهایت با پرداختن به رابطه ادبیات و جنایت این مقاله با گذر از تاریخچه این رابطه به بررسی مسایل فلسفی آن خواهد پرداخت که امکان فهم این دو اثر مورد نظر را میسر خواهند ساخت.
Recherches en Langue et Littérature Françaises
University of Tabriz
2251-7987
9
v.
15
no.
2015
23
42
https://france.tabrizu.ac.ir/article_3561_12ea77d5362af197dafaecf88f5e57c2.pdf
انقلاب فرانسه و تئاتر به مثابهی ابزار تبلیغات : «سافو» (1794) نوشتهی کُنستانس پیپله
مریم
شریف
Maître-assistante, Université Alzahra
author
text
article
2015
fre
اسطورهها و افسانهها به تناسب ملزومات تاریخ و جامعه دگرگون و بازپرداخت میشوند. مقالهی حاضر نشان میدهد چگونه کنستانس پیپله، پرنسس دو سلم (1845 ـ 1767) از دستپروردگان فلاسفهی عصر روشنگری و ستایشگر آرمانهای انقلاب فرانسه، داستان زندگی سافو، شاعر بزرگ یونان باستان را دستمایهی اولین اثر مهم خود قرار میدهد تا شخصیتی مطابق با انتظارات جامعهی فرانسه، پس از انقلاب 1789 ارائه کند. این سافو، تنها یک عاشق شکستخورده نیست بلکه او یک مبارز و انقلابیست. در این راستا، خواهیم دید که چگونه باورهای نویسندهی جوان با راهبرد فرهنگی نظامهای سیاسی حاکم (استفادهی ایدئولوژیک از تئاتر) همخوانی دارد. بدین ترتیب، داستان عاشقانهی سافو بستر یک تراژدی میشود که بر اندیشههای روشنگری تاکید میکند، علیه اشکال نوین پدرسالاری هشدار میدهد و خرافههای مذهبی را محکوم میسازد. مقایسهی این تراژدی با آثار دو نویسندهی زن دیگر(مادام دو بوفور و مادام دو استال)، بداعت آن را بهتر آشکار میسازد و نشان میدهد چطور هر کدام از این نویسندگان داستان سافو را بنابر نظر و عقیدهی خود عوض کردهاند.
Recherches en Langue et Littérature Françaises
University of Tabriz
2251-7987
9
v.
15
no.
2015
43
74
https://france.tabrizu.ac.ir/article_3562_1537f62093c71ebfb57a37aab2d8ec4d.pdf
ویرانی سازنده مطالعه درونمایۀ هستیشناسی "تئاتر و همزادش" اثر آنتونن آرتو
سارا
طباطبایی
Maître-assistante, Université de Shahid Beheshti
author
text
article
2015
fre
آنتونن آرتو، نویسنده و نظریهپرداز به نام فرانسوی، تئاتر حقیقی را تئاتری عصیانگر میداند که علیه نظامهای فکری میشورد و خواستار رهایی ناب است تا طرحی نو دراندازد. به این منظور میبایست نخست صحنۀ تئاتر و نیز ذهن تماشاگر را از حضور ساختارهای از پیش تعریف شده پالود تا امکان رویارویی اصیل با پدیدههای دنیا فراهم آید. آرتو کتاب " تئاتر و همزادش" را با تشبیهی این چنین آغاز میکند: تئاتر به مثابه طاعون شاید که از پس ویرانگری به استعلای وجود بیانجامد، به امکان بسگانگی معنای هستی هر هستنده در هر لحظه و هر مکان. این مقاله بر آن است درونمایۀ هستیآفرین چنین تعبیری از صحنۀ تئاتر را به کمک نظریههای فلسفۀ پدیدارشناسی بررسی نماید.
Recherches en Langue et Littérature Françaises
University of Tabriz
2251-7987
9
v.
15
no.
2015
75
88
https://france.tabrizu.ac.ir/article_3563_6859f15d5c1305a307bd829b50240902.pdf
ادبیات منطقهای در جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی و کُلین اثر ژان ژیونو
صفورا
ترک لادانی
Maître-assistante, Université d’Ispahan
author
پگاه
آخوندیان
Étudiante de la maîtrise en langue et littérature françaises, Université d’Ispahan
author
text
article
2015
fre
سبک نگارشی نویسنده نه تنها بر پایه انگیزههای شخصی و درونی وی بوده بلکه با بسیاری از عوامل مرتبط با محیط اجتماعی و جغرافیائی پیوندی ناگسستنی دارد. به عبارت دیگر، هیچ نویسندهای نمیتواند خود را از تأثیر طبیعت، محیط اجتماعی و فرهنگی مکانی که در آن زندگی میکند به دور دارد. به همین خاطر ادبیات منطقهای در کشورهای مختلف شروع به نشو و نما میکند. بر همین اساس بسیاری از نویسندگان سعی در پرداختن به اطلاعاتی در باب آب و هوا، گیاهان، آداب و رسوم، سنتها و ویژگیهای خاص روحی و اجتماعی محل تولدشان داشتهاند.محمود دولت آبادی و ژان ژیونو از نویسندگانی هستند که به این امر اهتمام فراوان داشتهاند. در این مقاله سعی بر آن است تا با ارائه توضیحاتی در باب ادبیات منطقهای، تاریخ و مختصات آن در ایران و در فرانسه به تجزیه و تحلیل در باب اطلاعات داده شده در دو کتاب جای خالی سلوچ و کُلین پرداخته شود.
Recherches en Langue et Littérature Françaises
University of Tabriz
2251-7987
9
v.
15
no.
2015
89
108
https://france.tabrizu.ac.ir/article_3564_471ba8a7ee853283be3b2c58e7f9daf0.pdf
سعدی و نماد «گل رُز» در کلام شاعرانه مارسلین دبرد والمور (گلهای سعدی) و لکنت دو لیل (گلهای اصفهان)
مجید
یوسفی بهزادی
Maître-assistant, Université Azad islamique, Unité des sciences et de la recherche, Téhéran, Iran
author
text
article
2015
fre
مقاله حاضر در نظر دارد با تکیه بر نظریهی « تعبیر کلام » ارسطو به پیوند میان زبان و شعر بپر دازد و خلاقیت شعری مارسلین دبرد والمور (گلهای سعدی از دیوان اشعار) و لکنت دو لیل (گلهای اصفهان از مجموعه اشعار تراژیک) را آشکار سازد. بدین ترتیب « قریحه » و « ظرافت کلام » برای کشف فضای شاعرانه ایران با رویکردی تخیلی دو مضمون اساسیاند که در آن نمادها (سمبلها) برای تسکین روح نا آرام این دو شاعر که تحت تاثیر کلام سعدی و یا دیگر شعرای ایرانی بودهاند٬ زبانی مشترک تلقی میشوند. این مقاله بر آن است تا با پژوهشی در مفاهیمی چون احساسگرائی (گل رز) و معنویتگرائی (وجود) نقش روح بخش شعر ایرانی را در الهامات شاعرانه مارسلین دبرد والمور و لکنت دو لیل جستجو کرده و نشان دهد که ایران میتواند فضای مناسبی باشد برای سرودن اشعار غنائی که امید و کمال معنوی آن یکی از ویژگیهای ادبیات شرقی محسوب شود.
Recherches en Langue et Littérature Françaises
University of Tabriz
2251-7987
9
v.
15
no.
2015
109
123
https://france.tabrizu.ac.ir/article_3565_5667b9c1d6559667783eb61af9cd8fa8.pdf
شرق: فضای تفاوتها از منظر مطالعه تصویرشناختی «سیاست جذابیت انسانی، چشمانداز طبیعی»
طاهره
زاهدی
Master II en langue et littérature françaises, Université d'Ispahan
author
محمدجواد
شکریان
Maître-assistant, Université d'Ispahan
author
text
article
2015
fre
مشرق زمین و سرزمین پارس، از دیرباز مرکز توجهات اروپاییانی بوده است که برای شناخت فضای غیرخودی بدان جا سفر میکردهاند. در این میان غیریت (دیگروشی) که به مطالعه فضای دیگری میپردازد در کنار تصویری که بیگانگان از این فضاها و افراد ارائه میدهند، از جایگاه برجستهای در ادبیات برخوردار است. در این حین از سفرنامهها به عنوان ثمرهی سیاحان یاد میشود که حاوی انبوهی از اطلاعات اجتماعی، علمی، سیاسی و مرتبط با تمدن سرزمین بازدید شده را دربردارند. اهمیت این موضوع زمانی بیشتر میشود که ما بخواهیم فضای خودی را از منظر فرهنگی متفاوت بررسی کنیم. تقابل این دیدگاهها در عرصههای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، و... باعث شناخت دقیقتر از بینش نویسندگان بیگانه نسبت به فضای خودی میشود. هم چنین سفرنامه میتواند راهنمای قابل اعتنایی برای شناخت بیگانگان و نیز تعبیر آنها از (خودی) و( فضای خودی) باشد. این موضوعات مارا بر آن داشت تا به تقابل دیدگاههای دو نویسنده فرانسوی در مورد شرق، با به کارگیری شیوه تصویرشناسی به عنوان شاخهای از ادبیات تطبیقی بپردازیم. برای این منظور به مطالعه تصویری که ژان شاردن، سیاح فرانسوی قرن 17و کنت دو گوبینو، نویسنده قرن19، به ترتیب در" سفرنامه شاردن" و "سه سال در آسیا" از شرق و ایران منعکس کردهاند میپردازیم. هدف ما از این تحقیق بررسی دیدگاههای این دو نویسنده با توجه به واقعیتهای جامعه ایرانی است.
Recherches en Langue et Littérature Françaises
University of Tabriz
2251-7987
9
v.
15
no.
2015
125
144
https://france.tabrizu.ac.ir/article_3566_bbe30c7471eb4861c5a4ab25b4951ebd.pdf